Historia Hygge

Księga hygge. Jak zwolnić,kochać i żyć szczęśliwie Louisa Thomsen Brits

Historia

Praktykowanie hygge jest symbolem narodu duńskiego od wielu lat. Hygge to jedno z codziennych słów, które opowiadają historię duńskiego życia. Wywodzi się ono ze staronordyckiego słowa hu, oznaczającego „myśl, umysł i odwagę”. Staronordycka forma hyggja (będąca odpowiednikiem staroangielskiego hycgan i staro-wysoko-niemieckiego hyggen) oznaczan „myśleć”. Słowo hygge zostało zapożyczone od Norwegów pod koniec XIX w. albo na początku XX w.; w języku duńskim słowo to oznacza „pocieszać” albo

„zachęcać”.

Każdy obcokrajowiec przebywającyb w Danii bez trudu rozpozna to, co duńskie. Hygge („przytulność”), tryghed („bezpieczeństwo”) i trivsel („dobre samopoczucie”) to trzy gracje duńskiej kultury i życia społecznego.

Jonathan M. Schwartz

Duńczycy potrafią docenić w życiu małe rzeczy i jak najlepiej wykorzystywać to, co mają do dyspozycji.

Kładą nacisk na wewnętrzną sferę ludzi, miejsc i rzeczy.

Współczesna Dania wywodzi się ze stopniowo rozdrabnianego wielkiego duńskiego imperium kolonialnego, które kiedyś rozciągało się od Grenlandii aż po Islandię i obejmowało Norwegię, południową Szwecję, północne Niemcy i dzisiejszą Danię aż do wysp Morza Bałtyckiego. Ale po tym, jak w XIX w. Dania została zmuszona do oddania dużej części swojego terytorium, włącznie z przepięknymi górskimi krajobrazami dzisiejszej Norwegii, Duńczycy zaczęli utożsamiać się z małym terenem i jego wewnętrznym krajobrazem.

Nie opłakiwali porażki militarnej swojego kraju, lecz cieszyli się tym, co zyskali wewnątrz. Duńczycy nie tylko pogodzili się z oddaniem gór w zamian za łagodniejsze formy nizin i liczne małe wyspy, ale także zaczęli je idealizować. Poszukali tożsamości we własnym wnętrzu i położyli nacisk na wewnętrzną przestrzeń, traktując ją jak rzeczywistość, która rządzi się własnymi prawami.

Nowa tożsamość narodowa Duńczyków została ukształtowana w epoce oświecenia.

Ważną rolę odegrały tu nauki Nicolaia Frederika Severina Grundtviga (1783 – 1872) i jego projekt folkeoplysning, który dotyczył całościowego, powszechnego oświecenia. Grundtvig odwoływał się do wartości oświecenia związanych z osobistą wolnością, czerpał inspirację z mitologii nordyckiej i — przede

wszystkim — był przeciwnikiem elityzmu. Wierzył, że fundamentem narodowej tożsamości jest poczucie przynależności. Twierdził, że Dania nie powinna dążyć do podbijania nowych terenów, lecz szukać dobrobytu w zdrowiu i samopoczuciu swoich obywateli. Uważał również, że każdy Duńczyk powinien mieć dostęp do edukacji i życia na odpowiednim poziomie — dotyczyło to w szczególności rolników, którzy stanowili większość narodu duńskiego. Grundtvig został liderem ruchu Danish Folk High School, gwarantującego możliwość kontynuowania nauki przez całe życie. Nauczał głównie za pomocą pieśni i hymnów, kładąc podwaliny pod tradycję wspólnego śpiewania, która trwa do dzisiaj.

W większości duńskich domów do dziś można znaleźć egzemplarz śpiewnika Folk High School. Duńczycy nadal chętnie śpiewają pieśni ideologiczne podczas różnych uroczystości. Pieśni te opowiadają o takich wartościach jak prostota, radość, odwzajemnianie się, wspólnota i przynależność, będących fundamentem hygge.

Hygge jest rezultatem pewnego społecznego etosu, który powstał w Danii na przełomie XIX i XX w.

W tamtym czasie zaszła w społeczeństwie ważna przemiana — z uprzemysłowionego i zurbanizowanego zmieniło się ono na takie, dla którego ważniejsze są czas wolny, autentyczność, racjonalizm naukowy i wygoda domowego życia. Kultura elit została potępiona i uznana za płytką przez powiększającą się klasę średnią, która kładła nacisk na rodzinę i intymność.

Historia Danii, jej egalitaryzm, liberalizm i stawianie na pierwszym miejscu wolności i dobrego samopoczucia sprawiły, że Duńczycy nauczyli się żyć chwilą.

Hygge to ułatwia. To słowo otwiera przed nami mały wszechświat, w którym rządzą sens i nieograniczone możliwości, dając nam wiele powodów do radości.

W tej książce

Nie trzeba być Duńczykiem, żeby zrozumieć, czym jest hygge, i czerpać radość z jego praktykowania. Wszyscy znamy ogólne wartości, które leżą u podstaw hygge, takie jak przynależność, zaufanie, więź, wspólnota, wzajemność, pobratymstwo, bezpieczeństwo, dom, zadowolenie, autentyczność, obecność i miłość.

Ta książka ma zachęcić do dokonania drobnych zmian w swoim zachowaniu i myśleniu, po to aby wprowadzić więcej hygge do codziennego życia.

Pomaga lepiej zrozumieć całą koncepcję i podpowiada, jak przełożyć ją na praktykę.

Hygge daje nam mocne ramy, które pomagają zaspokajać typowe ludzkie potrzeby i pragnienia. Pod niematerialnymi nagrodami kryje się prosta, materialna struktura. Aby nauczyć się praktykować hygge, trzeba wykonać konkretne działania, które przywołają jego ducha — dawać innym schronienie, gromadzić się, otaczać się, obejmować, pocieszać i ogrzewać samych siebie oraz siebie nawzajem. Kultywowanie takich cnót

jak równowaga, umiarkowanie, troska i poszanowanie tradycji na dalszych etapach pomoże Ci wnieść do Twojego życia jeszcze więcej hygge.

Jak na tak nieskomplikowane przeżycie hygge jest wielopoziomową koncepcją; fenomenem, który traci część swojego znaczenia, gdy zostanie podzielony na osobne elementy. Każdy z rozdziałów tej książki opisuje zarówno niematerialne, jak i materialne aspekty hygge, ponieważ są one ze sobą nierozerwalnie połączone.

Każdy człowiek ma własny, indywidualny sposób na kultywowanie hygge, a w tej książce znajdziesz podpowiedzi,

jak wpleść hygge do codziennego życia.

Motywy tematyczne

Istnieją trzy ważne motywy tematyczne, które są widoczne w każdym sposobie praktykowania hygge:

wewnętrzność, kontrast i nastrój. Wszystkie wspierają się nawzajem i poszerzają swoje znaczenie, pomagając nam zrozumieć całą koncepcję.

Wewnętrzność

Z koncepcją hygge wiąże się świadomość przestrzeni — zarówno wewnętrznej, jak i zewnętrznej. Wewnętrzność to pogląd obejmujący dyskretną, ograniczoną obecność, która jest elementem relacji z innymi ludźmi, z miejscami oraz z upływem czasu. Kiedy włączamy tryb hygge, czujemy, że jesteśmy we właściwym miejscu, ale mamy świadomość, że to schronienie ma granice — fizyczne oraz czasowe. Koncepcja hygge wywodzi się z kultury, która kładzie duży nacisk na wewnętrzną przestrzeń i celebruje cichą stabilność indywidualnej tożsamości. Umysł, dom i kraj to właśnie wewnętrzność hygge.  

To brzmi sensownie, że codzienne przeżycia i  praktykowanie czegoś takiego jak hygge nie mogą być zarezerwowane tylko dla Skandynawów, ale powinny być współdzielone z innymi społeczeństwami, które tak bardzo pielęgnują koncepcję wewnętrzności, że wysuwają ją na pierwszy plan.

Jeppe Trolle Linnet

Kontrast

Wewnętrzność, która wymaga zrozumienia powiązania między wnętrzem a zewnętrzem, kieruje naszą uwagę  na drugi ważny wątek tematyczny, jakim jest kontrast.

Podczas praktykowania hygge czujemy się nieco zdystansowani od świata zewnętrznego — odczuwamy kontrast pomiędzy poczuciem, że znajdujemy się w centrum chwili przyjemności, a świadomością, że życie wokół nas nieprzerwanie się toczy.

Nasze doświadczanie kontrastu jest wzmocnione przez warunki przestrzenne, czasowe i społeczne:

wnętrze — zewnętrze, schronienie — ekspozycja, ciepło — zimno, dzień — noc, światło — cień, bezruch — aktywność, dogadzanie sobie — ograniczanie się, relaks — praca, niezależność — społeczeństwo, równość — hierarchia, pokój — konflikt.

Nastrój

Hygge często jest kojarzone z duńskim słowem stemning, oznaczającym „nastrój”. Hygge polega na tworzeniu harmonijnego nastroju, który daje nam poczucie ciepła i zadowolenia.

Użycie

Słowo hygge jest swobodnie używane do opisywania

pomieszczeń, budynków, domów, przyjęć, ludzi

i czynności.

Hygge jest często używane w mowie potocznej

w następujących formach:

Rzeczownik

Hygge

Czasowniki

Bezokolicznik (podstawowa forma czasownika):

at hygge

Z rdzenia hygge wywodzą się dwa czasowniki:

1.

hygger — czas teraźniejszy ciągły, nowy czasownik

nieprzechodni

hyggede (czas przeszły)

at have det hyggeligt — znajdować się w sytuacji, którą

można określić mianem hygge

2.

hygger sig — starsza forma; czasownik przechodni

(„hygge się”)

hygger sig dotyczy indywidualnego przeżywania

hygge i kładzie nacisk na dobre samopoczucie

danej osoby.

Zaimek zwrotny sig („się”) wskazuje na osobistą

perspektywę, odbierając słowu hygge niektóre jego

społeczne konotacje.

Wyrażenia z czasownikiem hygge są często używane

w mowie potocznej, zwłaszcza przy pożegnaniach:

Hyg dig!

Ka’ du hygge dig!

Du må hygge dig!

Wszystkie oznaczają „Obyś miał (miała) hygge!” —

można to porównać do „baw się dobrze”, z tym że

znaczenie tych słów jest dużo szersze.

Przymiotnik

Hyggelig (w duchu hygge)

Det var hyggeligt — To było hyggeligt

Przymiotnik, który opisuje wydarzenie albo ruch,

na przykład en hyggelig aften — „wieczór, który jest

hyggelig”.

Można też użyć tego przymiotnika do opisania

miejsca, na przykład en hyggelig by — „miasto, które

jest hyggelig” (albo „miasto, w którym panuje duch

hygge”).

Popularne słowa złożone

Rzeczowniki:

hyggeaften — wieczór w duchu hygge

hyggebelysning — oświetlenie w duchu hygge

hjemmehygge — dom w duchu hygge

hyggekrog — róg w duchu hygge

råhygge — mocne, autentyczne hygge

julehygge — bożonarodzeniowe hygge

Czasowniki:

at julehygge — praktykować hygge w Boże Narodzenie

at hyggesnakke — prowadzić rozmowę w duchu

hygge

 ZOBACZ CAŁOŚĆ:

Księga hygge. Jak zwolnić,kochać i żyć szczęśliwie Louisa Thomsen Brits