O Czym Lekarze Ci Nie Powiedzą styczeń - luty 2016

W najnowszym wydaniu rozprawiamy się z bólem na różne sposoby - ćwiczeniami, termolezją, blokadami, przy pomocy techniki Bowena. Tropimy też prawdziwe przyczyny bólu pleców. A nasz stary doktor radzi, jak uniknąć zimowych infekcji, zadbać o wątrobę i pozbyć się grzybicy stóp oraz paznokci.
Ponadto w numerze znajdziecie informacje o naturalnych sposobach leczenia przy użyciu soków, syropów oraz temperatury. Zajrzyjcie i sprawdźcie, co w ten sposób można wyleczyć, będziecie zdziwieni, że tak dużo!
Razem z naukowcami ważymy też wady i zalety krowiego mleka, podajemy też co można pić zamiast niego. Oczywiście nie zabraknie newsowych informacji i wywiadów. W tym wydaniu rządzą kobiety Anna Chrapusta - genialna chirurg, która potrafi przyszyć odcięte członki oraz Anna Tulczyńska, psycholog, która opowiada jak poradzić sobie z pierwszą miłością nastoletniego dziecka.
Podpowiadamy też jak przetrwać karnawałowe szaleństwo bez niestrawności i... kaca!

Rabat 50%

na pierwszy zakup jednego egzemplarza dowolnego czasopisma!

Przy zamawianiu wpisz kod rabatowy:

PUK475896

SKORZYSTAJ Z KODU>>>

Stres w ciąży

Stres w ciąży
Kilka lat temu przeprowadzono badania na temat wpływu ciąży na psychikę kobiet. Ich autorka, psychiatra Joan Raphael-Leff, wyróżniła dwa typy kobiet, które nazwała „pomocnicami” i „szefami”. Mianem „pomocnic” określiła kobiety, którym ciąża daje poczucie spełnienia i które cieszy bycie w centrum uwagi i troska otoczenia. Jednak zdarza się, że po porodzie są one rozczarowane, gdyż cała uwaga skupia się nagle na dziecku. Tym samym zwiększa się u tych kobiet ryzyko wystąpienia depresji poporodowej.

   Natomiast kobiety określane mianem „szefów” spełniają się zawodowo, a jednocześnie radzą sobie z prowadzeniem domu. Są to kobiety aktywne, często w starszym wieku, które z różnych względów odkładały decyzję o urodzeniu dziecka. Fizyczne objawy ciąży są dla nich przeszkodą w realizacji celów, w prowadzeniu domu lub w karierze zawodowej. To sprawia, że są bardziej podatne na depresję przedporodową. Po porodzie jednak ten typ kobiet szybko odzyskuje kontrolę nad organizacją swojego życia i świetnie odnajduje się w roli mamy.

    Zapamiętaj

   Niektóre kobiety zaczynają myśleć o zbliżającym się macierzyństwie dopiero pod koniec ciąży. Zwykle tak się dzieje wtedy, gdy przestały pracować zawodowo, przebywają na urlopie lub zwolnieniu lekarskim i mają dla siebie więcej czasu. Te sprzyjające okoliczności powodują, że z „szefów” mogą zmienić się w „pomocnice”.
W zależności od tego, czy jest w tobie więcej z szefa, czy z pomocnicy, w ciąży będziesz różnie reagować na stres. Mogą wtedy występować wahania nastroju – szczególnie we wczesnej fazie ciąży, gdy twoje ciało przeżywa burzę hormonalną wywołaną zajściem w ciążę. To zupełnie naturalne – ciąża jest przecież stanem, nad którym nie masz pełnej kontroli. Odrobina stresu nie zaszkodzi – działa on motywująco i pomaga uporać się z nowymi wyzwaniami. Zbyt wysoki poziom stresu sprawia jednak, że odczuwasz zmęczenie i niepokój. Silne napięcie wpływa negatywnie na nawyki żywieniowe i sen; może być odpowiedzialne za bóle głowy i inne dolegliwości. Utrzymujące się przez dłuższy czas obniża odporność na infekcje i może powodować wysokie ciśnienie krwi, a nawet nasilenie pewnych objawów, takich jak poranne mdłości i ból pleców. Stres zwiększa także ryzyko poronienia i wystąpienia stanu przedrzucawkowego. Stwierdzono, że podwyższony poziom stresu utrudnia przepływ krwi przez łożysko, tworząc barierę w dostawie tlenu i pożywienia dla twojego dziecka. Zwiększa to zarówno ryzyko przedwczesnego porodu, jak i prawdopodobieństwo narodzin dziecka słabszego lub nieodpornego na choroby. Zdarzają się sytuacje, których trudno uniknąć, takie jak np. śmierć członka rodziny. Również choroba dziecka, problemy w pracy lub w związku zakłócają tak potrzebny w ciąży spokój. Należy wówczas podjąć próbę kontroli poziomu stresu. Jak to zrobić?

   Powinnaś pogodzić się z faktem, że ciąża to niełatwy i pełen napięć okres w twoim życiu. Jeśli czujesz, że sytuacja wymyka ci się spod kontroli, warto poszukać pomocy u położnej lub lekarza. Odzyskanie spokoju i równowagi pozwoli ci się skupić na kontroli poziomu stresu. Unikniesz w ten sposób psychicznego i fizycznego wyczerpania, które ma zły wpływ na ciebie i na ciążę. Koniecznie musisz zrezygnować z nałogów, które wcześniej mogły się wydawać pomocne w walce ze stresem (np. picie alkoholu, palenie tytoniu). Ważna jest też dieta – powinna być pożywna i zbilansowana. Pij dużo wody, więcej odpoczywaj i dobrze się wysypiaj. A przede wszystkim zapoznaj się z poniższymi wskazówkami i zacznij je stosować.

    Zapamiętaj

   Do hormonów stresu zaliczamy kortyzol, epinefrynę (nazywaną też adrenaliną) i norepinefrynę (noradrenalinę). Organizm człowieka wytwarza je głównie w dwóch sytuacjach: w reakcji na zagrożenie (lub lęk) albo jako efekt długotrwałego stresu (bądź depresji).

   Sposoby walki ze stresem w ciąży znajdziesz w poradniku: Szczęśliwej ciąży tutaj>>>

Ciąża Karta ciążowa – źródło informacji

Ciąża Karta ciążowa – źródło informacji

Podczas pierwszej wizyty u swojego lekarza otrzymasz kartę ciążową, którą powinnaś mieć zawsze przy sobie, zarówno podczas wizyt u lekarza prowadzącego, jak i w szpitalu. Karta ta zawiera wyniki badań i informacje dotyczące twojego stanu zdrowia, co pozwala uniknąć powielania wykonanych już procedur oraz umożliwia wymianę informacji pomiędzy lekarzami. W przypadku wystąpienia jakichkolwiek komplikacji związanych z ciążą karta ciążowa będzie wymagana przy przyjęciu cię do każdego szpitala – nawet w innym mieście czy innym szpitalu niż ten, który wybrałaś na miejsce porodu. Może się zdarzyć, że wpisy zamieszczone w karcie wydadzą ci się niezrozumiałe ze względu na stosowane przez lekarza skróty i żargon medyczny. Jeśli nie rozumiesz tego, co znajduje się w twojej karcie ciąży – nie wahaj się pytać.

Konieczne do wykonania badania powinnaś indywidualnie konsultować ze swoim lekarzem.

PORADNIK SZCZĘŚLIWEJ CIĄŻY TUTAJ>>>

Ciąża Właściwa opieka położnicza

Właściwa opieka położnicza

   Nadejdzie taka chwila, że będziesz musiała poszukać profesjonalnej pomocy i zapewnić sobie opiekę położniczą na czas porodu. Oczywiście wiele zależy od twoich oczekiwań i dostępu do specjalistycznych ośrodków w twojej okolicy. Być może masz już sprecyzowaną wizję tego, jak ma wyglądać twój poród – w domu, gdzie będziesz otoczona rodziną i przyjaciółmi, czy też na oddziale położniczym, pod opieką fachowców. Istnieją również prywatne ośrodki, zapewniające nie tylko komfortowe warunki zbliżone do domowych, lecz także doskonałą opiekę medyczną.

   Niezależnie od twoich preferencji, najlepiej byłoby jak najwcześniej poszukać profesjonalnej opieki, by wykonać niezbędne badania. W ten sposób upewnisz się, że zarówno ty, jak i dziecko świetnie dajecie sobie radę. Jest to szczególnie istotne, gdy miewałaś problemy zdrowotne przed zajściem w ciążę (np. chorujesz na cukrzycę, padaczkę, masz problemy z tarczycą), jeśli w czasie poprzedniej ciąży wystąpiły takie dolegliwości, jak wysokie ciśnienie krwi, lub gdy podejrzewasz ciążę mnogą. Jeśli istnieją jakiekolwiek przeszkody życiowe bądź zawodowe, które mogą mieć wpływ na ciążę, powinnaś jak najwcześniej opowiedzieć o nich lekarzowi lub położnej. Porozmawiaj ze specjalistą, jeśli wykonujesz zawód o podwyższonym ryzyku, szczególnie gdy masz kontakt ze szkodliwymi substancjami. Jeśli nałogowo palisz, ukończyłaś 35. rok życia, możesz mieć problemy mieszkaniowe po narodzinach dziecka lub jesteś ofiarą przemocy domowej – powinnaś poszukać profesjonalnej pomocy.

    Zapamiętaj

   Przygotuj się dobrze do spotkania z lekarzem lub położną, weź ze sobą notatki z wszelkimi nurtującymi cię pytaniami – wtedy nie zapomnisz ich zadać podczas wizyty. Może warto rozważyć wizytę u lekarza w towarzystwie bliskiej ci osoby, która razem z tobą wysłucha wyjaśnień fachowca i będzie cię wspierać?

   Bądź aktywna w kontaktach z lekarzem prowadzącym twoją ciążę. Wtedy twoje oczekiwania co do opieki położniczej zostaną spełnione, a ty będziesz mogła w pełni uczestniczyć w procesie podejmowania decyzji. Spróbuj jednak nie przyjmować postawy roszczeniowej. Jeśli twój lekarz zaleca ci podejmowanie takich działań, z którymi się nie zgadzasz lub które nie do końca rozumiesz, poproś o więcej czasu do namysłu. Zawsze możesz też skorzystać z pomocy innego lekarza lub położnej. Warto porozmawiać z przyjaciółkami, które mają już dzieci. Unikaj natomiast kontaktu z osobami, które wyolbrzymiają fakty, koloryzują i lubią opowiadać niestworzone historie.

   W polskich realiach na oddziałach położniczych zdarzają się problemy organizacyjne. Lekarze i położne muszą sprawować opiekę nad zbyt wieloma ciężarnymi jednocześnie. Możesz odczuwać przez to niepokój i mieć wątpliwości w związku z niektórymi aspektami ciąży, choć wcześnie zostałaś objęta opieką przedporodową. Podczas ciąży spotkasz wielu lekarzy, a jeśli trafisz na takiego specjalistę, z którym będziesz mogła porozmawiać o wszystkich swoich wątpliwościach, poproś go, by został lekarzem prowadzącym twoją ciążę. Jeśli odczuwasz potrzebę rozmowy o nurtujących cię obawach, zwróć się o pomoc do instytucji zajmującej się doradztwem i pomocą psychologiczną dla kobiet w ciąży i młodych matek. Możesz się z nimi skontaktować telefonicznie, przez Internet lub osobiście i spokojnie porozmawiać. Doradców obowiązuje tajemnica zawodowa.

   Skoro czytasz tę książkę, to znaczy, że chcesz zapewne dowiedzieć się jak najwięcej o ciąży i porodzie. Poszukujesz też informacji w innych publikacjach lub poprzez udział w specjalnych zajęciach i spotkaniach organizowanych dla przyszłych rodziców. Wszelkie źródła informacji są cenne, ale czy na wszystkich możesz polegać? Nie wykupuj wszystkich poradników ciążowych z księgarni – każdy może prezentować inne podejście, a część z nich w ogóle nie będzie ci odpowiadać. Różniące się znacznie porady mogą cię dezorientować – lepiej więc spokojnie poszukaj publikacji, której styl i sposób myślenia autora są dla ciebie najbardziej przystępne.

Ciąża. Uczucia twojego partnera

Ciąża. Uczucia twojego partnera

Twój partner podobnie jak ty silnie przeżywa twoje zajście w ciążę, choć nie zawsze chętnie opowiada o swoich uczuciach. Z pewnością martwi się o twoje zdrowie, pieniądze, niepokoją go nadchodzące zmiany. Może się martwić o seks. Wielu mężczyznom trudno jest mówić o swoich uczuciach, dlatego w czasie ciąży twój partner może sprawiać wrażenie obojętnego. Być może poradzi ci, abyś „wzięła się w garść”, gdy twoje kłopotliwe objawy (np. ciągłe mdłości) nie ustępują przez dłuższy czas. Taka reakcja bywa dość częsta. Może to wynikać z tego, że mężczyźni zwykle dążą do rozwiązania problemu i dlatego trudno im zrozumieć odczucia kobiet – tym bardziej że nie są w stanie pojąć, czym jest burza hormonalna. Z drugiej strony, możesz chcieć z nim po prostu porozmawiać o tym, co czujesz – nawet jeśli sprawia ci trudność opisanie doświadczanych przez siebie dolegliwości. Możecie spróbować wspólnie prowadzić dzienniczek ciąży. To pomoże wam obojgu dostrzec, co jest dla was ważne. Czasem odczucia drugiej osoby mogą zaskoczyć.

Cały poradnik Szczęśliwej ciąży>>>

    Przykład

   „June jest moją drugą żoną. Jest to jej pierwsze dziecko – chciałbym, żeby dobrze zniosła ciążę. Ale ja mam już dwoje nastoletnich dzieci z pierwszego małżeństwa – dlatego ciąża nie jest dla mnie tak ekscytująca jak dla June. Poza tym, gdy nasze dziecko zacznie chodzić do szkoły, będę miał 56 lat. Obawiam się, że czekając na dziecko przed szkołą, mógłbym uchodzić za dziadka!”

Peter (51 lat), tata Gill (13 lat) i Megan (11 lat), mąż June (36 lat)

    Zapamiętaj

   Mężczyźni koncentrują się na działaniu, a kobiety – na odczuwaniu. Dlatego też mężczyźni i kobiety inaczej podchodzą do rozwiązywania problemów. Jest to zupełnie naturalne – oboje musicie zaakceptować te różnice i spróbować zrozumieć punkt widzenia partnera.

   Sposoby na porozumienie

   Każdego wieczoru spróbujcie zarezerwować dla siebie 20 minut, by podzielić się wrażeniami z całego dnia. Poświęć 10 minut – i ani chwili dłużej – na wyjaśnienie partnerowi tego, co czujesz. Zapewnij go, że nie oczekujesz, aby coś z tym robił – po prostu chcesz, aby cię wysłuchał. Następnie pozwól partnerowi na wygadanie się. Zachęć go, by opowiedział ci o swoich zmartwieniach. Nie mów wyłącznie o sobie. Wspólnie wykorzystajcie ten czas jako terapeutyczny sposób na radzenie sobie ze zmianami zachodzącymi podczas ciąży i wczesnego rodzicielstwa. Dzięki temu łatwiej wam będzie zaakceptować fakt, że podchodzicie do problemów z innych perspektyw.

Cały poradnik Szczęśliwej ciąży>>>

Dzienniczek ciąży

Prowadź dzienniczek ciąży

   Przydatne może się okazać notowanie twoich uczuć w kolejnych fazach ciąży. Niektóre mamy lubią nawet prowadzić pamiętniki z tego okresu, aby upamiętnić swoje przeżycia. Spojrzenie na takie zapiski z dystansu bywa interesujące, zabawne, a czasem zaskakujące. Gdy przyznajesz się do tego, co czujesz, stawiasz pierwszy krok do przemiany negatywnych emocji w pozytywne. Taka deklaracja może ci pomóc rozpoznać, czego potrzebujesz, aby poczuć się lepiej. Wiele emocji, których doznajesz, wynika z wahań poziomu hormonów. Ich poziom musi być wysoki po to, by utrzymać twoją ciążę i pomóc dziecku w normalnym rozwoju.

    Przykład

   „Gdy byłam w 13. tygodniu ciąży, czułam się naprawdę nieszczęśliwa – smutna, zmęczona, bez energii. Nie chciało mi się z nikim rozmawiać. Nie pamiętałam, żebym się tak czuła podczas poprzedniej ciąży, ale gdy przeczytałam mój pamiętnik, zdałam sobie sprawę, że przeżywałam dokładnie to samo. To dało mi nadzieję, że pewnie około 20. tygodnia będę się już czuła lepiej. Rzeczywiście, dokładnie tak się stało”.

   Vicky, mama Richa – w 37. tygodniu ciąży

   W dzienniczku ciąży spróbuj szczegółowo notować, jak się czujesz. Zastanów się nad swoimi uczuciami i ich znaczeniem. To pomoże ci podjąć decyzję, jak dalej postępować. Zapewne już samo przemyślenie uczuć i przelanie ich na papier pomoże ci nabrać do nich dystansu. Być może nie chcesz jeszcze mówić znajomym z pracy o swojej ciąży – a jednocześnie jest ci z tym źle, bo co rano masz mdłości. Gdy rozpoznasz problem, może zdecydujesz się na zmianę godzin pracy, abyś mogła efektywnie pracować w czasie, gdy czujesz się dobrze. Może warto też pomyśleć o pracy w domu? Nie powinnaś martwić się, że stracisz pracę – prawo w Polsce w sposób szczególny chroni kobiety ciężarne przed zwolnieniem.

ZOBACZ CAŁY PORADNIK 

Szczęśliwej ciąży TUTAJ>>>

Jesteś w ciąży!

Szczęśliwej ciąży ZOBACZ PORADNIK>>>

Odkrycie, że jesteś w ciąży, może być sporym zaskoczeniem – nawet jeśli planowałaś założenie rodziny lub kolejne dziecko. Może to być oczywiście wspaniała wiadomość, szczególnie gdy starasz się o dziecko już od pewnego czasu. Jednak czasem może też przynieść wiele nieoczekiwanych emocji – zarówno u ciebie, jak i twojego partnera. Prawdopodobnie będziesz podekscytowana i szczęśliwa, może nawet odczujesz ulgę, że w końcu jesteś w ciąży. Ale możesz również odczuć szok, niepokój, zmęczenie, strach lub nawet poczuć się chora. Może niepokoić cię prawidłowy rozwój dziecka w czasie ciąży. Być może będziesz się czuła winna z powodu tego, co zjadłaś czy wypiłaś, lub wręcz przeciwnie – z powodu tego, czego nie zjadłaś lub czego nie wypiłaś. Z pewnością będziesz obawiać się porodu. Zaczniesz też zapewne zastanawiać się nad tym, jak poradzisz sobie później. Wiele pytań przyjdzie na myśl również matkom, które już mają dzieci. Wszystkie te emocje i obawy są zupełnie naturalne – zapytaj inne matki, a dowiesz się, że i one się martwiły. Zapewne powiedzą ci też, że z większością problemów poradziły sobie lepiej, niż na początku przypuszczały.

   Z pewnością odkrycie, że jest się w ciąży, nie dla każdej przyszłej mamy jest powodem do świętowania. Może to być nieplanowana ciąża, pojawiająca się w złym momencie życia, w okresie problemów w związku. A może po prostu nie chcesz mieć dzieci? Prawdopodobnie wszyscy wokół będą podekscytowani tą wiadomością, a co, jeśli ty nie będziesz szczęśliwa? Możesz nawet czuć się z tego powodu winna. Chociaż bardzo pragniesz mieć dziecko, zaczniesz martwić się samą ciążą – zwłaszcza jeśli zdarzyły ci się wcześniej poronienia lub miałaś inne problemy zdrowotne, mogące wywołać komplikacje. Zmiany hormonalne oznaczają, że z pewnością będziesz odczuwać gwałtowne zmiany nastroju. Ze zdziwieniem zauważysz, że co chwilę zmieniasz zdanie, chce ci się płakać bez powodu lub irytujesz się na otoczenie. Jeśli przez dłuższy czas starałaś się o dziecko, przechodziłaś leczenie niepłodności (np. zapłodnienie in vitro), tym bardziej zrozumiałe i naturalne są te obawy. Przekonasz się jednak, że gdy tylko przywykniesz do myśli o ciąży i zostaniu mamą, opuści cię większość wątpliwości. Około 12–14 tygodnia ciąży poziom hormonów ustabilizuje się.

    Przykład

   Spojrzałam na test ciążowy i nie mogłam uwierzyć! Chociaż desperacko pragnęliśmy dziecka, przeraziłam się i zaczęłam płakać. Nie powiedziałam nic mojemu chłopakowi – obawiałam się, że to może być pomyłka. Aby się upewnić, zrobiłam jeszcze trzy testy w ciągu kilku kolejnych dni. Czułam się tak, jak gdyby powiedzenie mu o ciąży miało sprawić, że stanie się ona bardziej realna. To zabawne, ale moja mama zgadła, że jestem w ciąży, już tydzień wcześniej. Nie jestem pewna, po czym to poznała. Chyba po prostu wiedziała.

Marie (24 lata) oczekująca swojego pierwszego dziecka z partnerem Stevem (27 lat)

   W tym czasie ważne jest, aby przyjrzeć się sobie – nie tylko od strony fizycznej, ale też emocjonalnej. Jeśli możesz dokonywać wyborów, staraj się unikać sytuacji stresujących, jak np. podjęcie nowej pracy. Czasem wydaje się, że ciąża pojawia się, bo właśnie: zmieniłaś pracę, dostałaś awans czy kupiłaś dom i zamierzałaś poświęcić swój czas, pieniądze i energię na jego renowację. Jednak nie jest to dobry moment na rozpoczynanie przedsięwzięć, które nie są absolutnie konieczne – a jeśli już musisz poświęcić energię na ważne zadanie, postaraj się zapewnić sobie pomoc.

   Prośba o pomoc może okazać się jedną z najtrudniejszych rzeczy, której musi się nauczyć kobieta ciężarna, a potem już matka. Jest to szczególnie trudne dla tych kobiet, które dotychczas były osobami niezależnymi, zorientowanymi na karierę lub funkcjonującymi jako podpora i pomoc dla innych. Nie czuj się winna z powodu tego, że prosisz o pomoc – jeśli jednak sprawi ci to radość, znajdź sposób, aby odwdzięczyć się tym, którzy ci pomagają. Nie chodzi tu o formę pieniężną, ale raczej o przysługę – np. popilnowanie domu sąsiadów i nakarmienie ich kota, gdy wyjadą na wakacje. Na początek poproś o małą uprzejmość, jak ustąpienie miejsca w autobusie czy pociągu w drodze do pracy. Zwróć się o pomoc w zaniesieniu toreb do samochodu po zakupach w supermarkecie. Zachęcaj starsze dzieci, aby posprzątały po jedzeniu, nakryły stół do posiłku lub zrobiły herbatę. Poproś partnera, aby wstąpił do sklepu po drodze z pracy i zrobił jakieś drobne sprawunki, o których ty zapomniałaś. Niech zrobi ci masaż, gdy jesteś zmęczona i obolała. Jeśli nauczysz się prosić o pomoc, przekonasz się, że bycie w ciąży stanie się łatwiejsze.

Szczęśliwej ciąży ZOBACZ PORADNIK>>> 

Poczęcie

Szczęśliwej ciąży ZOBACZ PORADNIK>>>

Planując zajście w ciążę, powinnaś wiedzieć, co się dzieje, gdy komórka jajowa zostaje uwolniona z jajnika w czasie owulacji i łączy się z plemnikiem twojego partnera (patrz rys. 1). Owulacja następuje zazwyczaj w połowie cyklu pomiędzy dwiema miesiączkami. Tak się dzieje, gdy twój cykl menstruacyjny trwa ok. 28 dni. Niektóre kobiety mają cykl dłuższy lub krótszy niż 28 dni – wówczas owulacja następuje ok. 14 dni przed następną miesiączką. Zatem jeśli twój cykl menstruacyjny normalnie trwa 21 dni (czyli o tydzień krócej niż standardowy), komórka jajowa zostaje uwolniona 7 dni po pierwszym dniu ostatniej miesiączki, czyli ok. 14 dni przed twoją następną miesiączką. Natomiast jeśli twój cykl menstruacyjny trwa 32 dni (o 4 dni dłużej niż przeciętny), owulacja, a wraz z nią możliwość poczęcia, pojawi się 18 dni po ostatniej miesiączce i ok. 14 dni przed kolejną.

    Zapamiętaj

   Niewłaściwe byłoby stwierdzenie, że 28-dniowy cykl menstruacyjny jest „normalny”, a pozostałe odbiegają od normy. Jest to indywidualna sprawa. Najważniejsze, abyś zrozumiała swój własny cykl i potrafiła rozpoznać każde odstępstwo od normalnych zachowań swojego ciała. Zapisywanie występowania miesiączki w kalendarzu pozwoli ci obliczyć datę urodzin twojego dziecka.

Jeśli nie dojdzie do zapłodnienia, pojawi się miesiączka, polegająca na złuszczaniu się błony śluzowej wyściełającej macicę. Towarzyszy jej krwawienie wywołane przez zmianę poziomu hormonów (tych samych, które sprawiają, że przed miesiączką czujesz się poirytowana i opuchnięta). Aby błona śluzowa macicy mogła się przygotować do następnego cyklu i możliwego zapłodnienia, poziom hormonów musi się zwiększyć. Hormony produkowane są przez przysadkę mózgową i jajniki. Hormony przysadki mózgowej stymulują rozwój komórki jajowej w jednym z jajników i jej uwolnienie do jajowodu, który łączy jajnik z macicą. Jeśli nastąpi zapłodnienie, te same hormony będą wspomagały utrzymanie ciąży, aż łożysko rozwinie się na tyle, by przejąć tę funkcję. Hormony jajników są odpowiedzialne za budowę błony śluzowej macicy w pierwszej połowie cyklu menstruacyjnego i za przystosowanie jej do przyjęcia zapłodnionej komórki jajowej. Jednak jeżeli zapłodnienie nie nastąpi, błona śluzowa zostaje wydalona podczas krwawienia miesiączkowego i cały cykl zaczyna się od początku.

Aby doszło do zapłodnienia, komórka jajowa musi wydostać się z jajnika. Zatem najlepszy czas na zapłodnienie przypada ok. 14 dni przed datą następnej miesiączki (z marginesem 2–3 dni). Jeśli już dłużej staracie się o dziecko, w czasie owulacji możesz nawet chcieć siłą zaciągnąć partnera do sypialni! Jednak zbyt częsty seks nie jest zalecany, gdyż może obniżać jakość nasienia twojego partnera poprzez ciągłą potrzebę jego produkcji podczas wytrysku. W tym przypadku jakość jest zdecydowanie ważniejsza niż ilość.

   W chwili zapłodnienia komórka jajowa łączy się z plemnikiem, a następnie zaczyna się dzielić. Powstaje wówczas zlepek komórek zwany morulą (wyglądem przypomina owoc morwy). Przez cały ten czas zarodek wędruje przez jajowód. Gdy morula dociera do macicy (ok. 4 dni od zapłodnienia), jest już wystarczająco dojrzała, by przyczepić się do błony śluzowej macicy i zagnieździć się w niej. Błona śluzowa pod wpływem hormonów pogrubia się i rozwija bogaty system naczyń krwionośnych, których zadaniem będzie odżywianie zarodka. Przez następnych kilka tygodni zlepek komórek dzieli się dalej. Wreszcie powstaje embrion (z którego z czasem rozwinie się twoje dziecko), łożysko i worek owodniowy, który chroni płód wewnątrz macicy. Po ok. 10 tygodniach od zapłodnienia łożysko jest wystarczająco rozwinięte, aby samodzielnie utrzymać ciążę i produkować niezbędne ilości potrzebnych hormonów. Właśnie te hormony odpowiedzialne są za wiele symptomów i dolegliwości ciążowych patrz rozdział 5. Wiele ważnych organów dziecka jest na tym etapie już wykształconych.

   Ciąża trwa 280 dni lub inaczej 40 tygodni – czyli 9 miesięcy kalendarzowych i 1 tydzień. Pamiętaj, że zakres wahań jest spory i poród może rozpocząć się w każdej chwili po 37. tygodniu. Bywa i tak, że ciąża może przedłużyć się nawet do 42 tygodni. Przybliżoną datę narodzin twojego dziecka wyliczy lekarz. Warto też pamiętać, że długość twojego cyklu menstruacyjnego wpłynie na długość ciąży, chociaż obecnie wielu lekarzy woli polegać na datach obliczonych za pomocą USG.

Najlepiej po prostu przyjąć, że dziecko urodzi się wtedy, gdy będzie gotowe, i zostawić sobie margines 3 tygodni przed wyliczoną datą porodu i po niej. W ten sposób będziesz przygotowana na wypadek wcześniejszego rozwiązania. Nie ma potrzeby się denerwować, jeśli poród nie rozpocznie się dokładnie we wskazanym przez lekarza dniu.

    Wskazówka

   Aby wyliczyć przybliżoną datę narodzin dziecka, należy do daty pierwszego dnia twojej ostatniej miesiączki dodać 7 dni, a następnie dodać jeszcze 9 miesięcy. Jeśli twój cykl menstruacyjny jest krótki, odejmij liczbę dni, które różnią twój cykl od „standardowych” 28 dni. Jeśli twój cykl jest dłuższy, dodaj dni dodatkowe.

Przykład: ostatnia miesiączka – 25 sierpnia + 7 dni = 2 września + 9 miesięcy: twoje dziecko urodzi się ok. 2 czerwca (z marginesem 3 tygodni).

   Podsumowanie

   1. Odnotowuj pojawienie się miesiączki w kalendarzu.

   2. Spożywaj więcej owoców, warzyw i produktów wysokobiałkowych.

   3. Ogranicz spożycie soli, cukru, nadmiernej ilości tłuszczu i sztucznych dodatków.

   4. Bezwzględnie rzuć palenie!

   5. Wyeliminuj alkohol!

6. Spędzaj więcej czasu z partnerem – postarajcie się uporać z wszelkimi nierozwiązanymi problemami.

   7. Rozważ, jaki wpływ może mieć twoja praca na płodność i szanse poczęcia.

   8. Sprawdź, czy jesteś odporna na różyczkę.

   9. Jeśli cierpisz z powodu chorób przewlekłych, skonsultuj się z lekarzem.

   10. Wycisz się – spokój obniża poziom hormonów stresu, które mogą zmniejszać szanse zajścia w ciążę.

To był tylko fragment świetnego poradnika pt. Szczęśliwej ciąży. Zobacz całość>>>

Planowanie ciąży

Szczęśliwej ciąży CAŁOŚĆ TUTAJ>>>

Możliwe, że gdy czytasz tę książkę, już jesteś w ciąży. Ale jeśli dopiero rozważasz powiększenie rodziny, znajdziesz tutaj kilka prostych kroków, które warto poczynić, by mieć pewność, że zarówno ty, jak i twój partner będziecie cieszyć się zdrowiem przed poczęciem i w pierwszych tygodniach ciąży. Dobrą decyzją będzie odstawienie tabletek antykoncepcyjnych i używanie alternatywnych sposobów antykoncepcji przez 3–6 miesięcy przed podjęciem starań o zajście w ciążę. W ten sposób dasz swemu ciału czas na odzyskanie równowagi hormonalnej.

   Jeśli już jesteś w ciąży, wiele wskazówek dotyczących przygotowania do poczęcia możesz odnieść do wczesnej ciąży. Zdrowe odżywianie się jest niezbędne dla zapewnienia równowagi odpowiednich składników pokarmowych i zmniejszenia poziomu szkodliwych substancji chemicznych, które mogły się nagromadzić w twoim ciele. Istotnym czynnikiem jest też ryzyko zawodowe i wpływ otoczenia. Jeśli to tylko możliwe, unikaj lub ogranicz spożycie rafinowanych węglowodanów, nadmiernej ilości cukru, herbaty, kawy, wyrobów cukierniczych i tłuszczów nasyconych. Postaraj się jeść więcej świeżych owoców i warzyw. Jedz regularne posiłki, unikaj stosowania diet odchudzających i rozważ przyjmowanie preparatów multiwitaminowych » rozdział 5, opis dobrego odżywiania w ciąży. Unikaj lub ogranicz spożycie pokarmów zawierających konserwanty, barwniki i sztuczne substancje słodzące. W szczególności wystrzegaj się tartrazyny, pomarańczowego barwnika używanego do zagęszczania napojów owocowych i innych pokarmów. Pij przynajmniej 8 szklanek wody dziennie. Zrezygnuj z palenia papierosów, picia alkoholu i przyjmowania leków, które nie są absolutnie niezbędne – przez co najmniej 4 miesiące przed poczęciem. Rozważ konsultacje z alergologiem, jeśli podejrzewasz u siebie jakąś nietolerancję pokarmową – szczególnie gdy cierpisz na wyprysk, astmę, migreny, bezsenność lub depresję. Dolegliwości te mogą być spowodowane lub nasilane przez spożycie pewnych pokarmów. Upewnij się w rozmowie z lekarzem, że jesteś odporna na różyczkę. Jeśli nie, poproś o szczepienie przynajmniej 3 miesiące przed planowanym poczęciem. Zakażenie różyczką we wczesnej ciąży może mieć bardzo negatywny wpływ na rozwijający się płód.

    Zapamiętaj

   Jeśli przyszła mama jest narażona na kontakt z wirusem różyczki we wczesnej fazie ciąży, istnieje ryzyko niebezpieczeństwa dla płodu. Wirus może zaatakować płód, powodując jego głuchotę (najczęstszy problem), ślepotę lub wady serca.

   Kontakt z niebezpiecznymi substancjami może przyczynić się do problemów z płodnością, powodując zmniejszenie liczby zdrowych plemników u twojego partnera. Może też wpłynąć niekorzystnie na twoje komórki jajowe i gospodarkę hormonalną. Środki ostrożności należy zachować także w ciąży, jeśli jesteś narażona na kontakt ze szkodliwymi substancjami – np. z powodu wykonywanej pracy. Kupuj jak najwięcej organicznej żywności, jeśli tylko cię na to stać – unikniesz wtedy kontaktu z pestycydami. Spośród innych potencjalnie szkodliwych substancji używanych w gospodarstwie domowym można wymienić również włókna pokrywające nowe dywany i meble (na przykład substancje opóźniające rozprzestrzenianie się ognia), obroże przeciwpchelne, środki zwalczające korniki i przeciwdziałające próchnieniu. Unikaj długotrwałego używania koców elektrycznych, kuchenek mikrofalowych i badań rentgenowskich, jeśli nie są absolutnie konieczne. Nie powinnaś pracować przy komputerze (ze względu na promieniowanie monitora ekranowego) dłużej niż 3–4 godziny dziennie. Zalecane jest także stosowanie filtra na monitor. Nie korzystaj z solarium, gdy starasz się o poczęcie i gdy już jesteś w ciąży.

Niebezpieczne bywają substancje używane w inżynierii chemicznej, przemyśle petrochemicznym, drukarstwie, dekoratorstwie, przemyśle włókienniczym czy samochodowym. Podobne zagrożenia niosą ze sobą zawody wymagające kontaktu ze sprzętem elektronicznym, plastikiem, płynami akumulatorowymi lub energią jądrową. W grupie ryzyka znajdują się także pracownicy szpitali narażeni na kontakt z gazami znieczulającymi i innymi niebezpiecznymi substancjami. Jeśli należysz do jednej z wymienionych grup zawodowych, powinnaś poczynić kroki pozwalające na unikanie kontaktu ze szkodliwymi substancjami – najlepiej już przed poczęciem lub w pierwszych miesiącach ciąży, gdy kształtują się najważniejsze organy dziecka. Serce twojego dziecka uformuje się w pełni w ciągu 21 dni od poczęcia, więc szkodliwe czynniki mogą na nie oddziaływać, zanim jeszcze dowiesz się, że jesteś w ciąży.

    Zapamiętaj

W dzisiejszych czasach problem ryzyka zawodowego jest już dość dokładnie zbadany. Wykonano wiele analiz, dotyczących wpływu różnych substancji i warunków pracy na kobiety ciężarne i ich nienarodzone dzieci. Jeśli jesteś narażona na kontakt ze szkodliwymi substancjami, należy zbadać i rozważyć wszelkie zagrożenia jeszcze przed poczęciem. Tylko wtedy będziesz mogła odpowiednio wcześnie poczynić kroki zmierzające do uniknięcia ryzyka.

   Powinnaś teraz więcej czasu spędzać z partnerem, aby umocnić wasz związek. Ciąża i macierzyństwo mogą wpłynąć na relacje na wiele sposobów. Zanim więc wkroczycie w nowy etap waszego życia, mądrym posunięciem będzie stawienie czoła wszelkim nierozwiązanym do tej pory problemom. Spróbujcie porozmawiać o uczuciach i oczekiwaniach związanych z powiększeniem rodziny. Upewnij się, że oboje z radością myślicie o ciąży i dziecku. Czy wasz związek jest wystarczająco mocny, by przetrwać tak radykalną zmianę? Zastanów się nad swoją sytuacją finansową i rozważ zgromadzenie pewnych oszczędności. Koszt wychowania dziecka do chwili ukończenia przez nie szkoły nie jest mały.

    Zapamiętaj

   Dobrym pomysłem jest rozmowa z przyjaciółmi i znajomymi, którzy już mają dzieci, o wpływie pojawienia się dziecka na związek z partnerem lub na relacje w rodzinie.

   Szczególnie ważne jest przygotowanie do ciąży, jeśli cierpisz na problemy z płodnością, wcześniej poroniłaś lub masz za sobą ciążę z komplikacjami. Istotne jest to również w przypadku przewlekłej choroby, takiej jak cukrzyca, przy problemach z tarczycą lub sercem, przy padaczce. Należy również sprawdzić, czy nie jesteś w grupie podwyższonego ryzyka urodzenia dziecka z chorobami genetycznymi, np. z zespołem Downa (jeśli masz ponad 37 lat). Opieka przed poczęciem to wyspecjalizowany obszar opieki ginekologiczno-położniczej, w ramach którego udziela się porad, wskazówek, wykonuje się badania i podejmuje działania medyczne. Taki rodzaj wszechstronnej pomocy służy szczególnie tym parom planującym ciążę, które mogą wymagać specjalistycznej opieki medycznej. Twój lekarz powinien w razie potrzeby skierować cię do jednej z takich klinik.

    Zapamiętaj

   Problemy natury medycznej mogą negatywnie wpłynąć na twoje zdrowie, a tym samym skomplikować ciążę. Mogą też przyczynić się do problemów zdrowotnych u dziecka. Zdarza się, że przewlekła choroba pogłębia się w czasie ciąży. Pojawiają się powikłania, jak w przypadku cukrzycy czy padaczki. Warto też jednak wspomnieć, że niektóre stany chorobowe mogą czasem ulec poprawie, np. choroby skóry (łuszczyca).

Szczęśliwej ciąży CAŁOŚĆ TUTAJ>>>