Jedz pysznie z niskim indeksem glikemicznym Magdalena Makarowska ZOBACZ>>>
Ponieważ cukrzyca wiąże się z zaburzeniem
gospodarki węglowodanowej, najistotniejszym elementem diety w tej chorobie
jest odpowiedni ilościowo i jakościowo dobór węglowodanów.
W zaawansowanej cukrzycy paradoksalnie zarówno nadmiar, jak
i niedobór węglowodanów prowadzi do gwałtownego obniżenia poziomu glukozy
we krwi, czyli epizodów hipoglikemii, a w konsekwencji nawet śpiączki
cukrzycowej. Toteż produkty węglowodanowe powinny być dobieranie ze szczególną starannością.
Z codziennego
menu na pewno należy się pozbyć produktów z cukrem rafinowanym oraz
przygotowywanych z białej rafinowanej mąki pszennej, zawierającej łatwo
przyswajane cukry proste, a przy okazji gluten (np. kasza manna, kuskus,
pszenne pierogi, makarony, kluski, kopytka, pampuchy, groszek ptysiowy
i inne). Tymczasem wiele osób chorujących na cukrzycę nie ma świadomości,
że pszenny makaron, kajzerka czy ziemniak to też cukier!
Ponadto wykluczeniu podlegają soki owocowe
uzyskane z soków zagęszczonych, napoje kolorowe, słodycze, konfitury
i dżemy oraz musy owocowe (wszelkie przetworzone owoce mają wysoką
zawartość cukru owocowego – fruktozy), a także słodkie smarowidła
i dosładzane produkty nabiałowe. Szczegółową listę znajdziesz dalej.
Zamiast tych wysokowęglowodanowych
i jednocześnie niskowartościowych produktów wybieraj produkty bogate
w węglowodany złożone, które wolniej się wchłaniają, przez co powodują
mniejszy wyrzut glukozy do krwi i na dłużej sycą. W twojej kuchni
powinny królować zdrowe, grube kasze (gryczana, jęczmienna, pęczak, orkiszowa,
owsiana, krakowska), komosa ryżowa, amarantus, ryż brązowy, czerwony
i dziki, pieczywo z pełnego przemiału, warzywa i mąki razowe (gryczana,
owsiana, orkiszowa, żytnia) oraz pełnoziarniste płatki (gryczane, owsiane,
żytnie, jęczmienne, orkiszowe). Należy natomiast zmniejszyć ilość bardzo
zdrowej, ale wysokowęglowodanowej kaszy jaglanej. Dalej podpowiem sposoby, jak zmniejszyć
jej indeks glikemiczny, żeby nie trzeba było wykluczać jej całkowicie.
Białka to składniki odżywcze, które zapewniają
sytość. Ich obecność w posiłku nie powoduje wahań poziomu cukru we krwi
i człowiek nie sięga szybko po kolejną porcję.
Ilość białka w diecie diabetyka powinna
wynosić 0,8–1 g/kg masy ciała w zależności od wieku, płci
i aktywności fizycznej. Jeśli jednak cukrzycy towarzyszą inne
dolegliwości, takie jak niewydolność nerek, należy ustalić tę ilość
indywidualnie.
Teoretycznie
połowa białka powinna pochodzić ze źródeł nieroślinnych, ale
w dzisiejszych czasach popularności diet wegetariańskich spokojnie można
je zastąpić proteinami z roślin. Należy jednak robić to roztropnie, bo
produkty roślinne zawierające białko posiadają też towarzyszące im skrobię
i węglowodany. Wiele proponowanych w tymporadniku przepisów ma też
wersję wegetariańską.
Tłuszcze, jakie warto spożywać, to
nierafinowane oleje roślinne tłoczone na zimno. Natomiast bardzo groźne dla
zdrowia i pogłębiające choroby towarzyszące cukrzycy są kwasy tłuszczowe
w konfiguracji trans, inaczej mówiąc, roślinne tłuszcze utwardzone. Mimo
że są roślinne, w procesie ich przetwarzania (tzw. uwodornienia) powstają
niebezpieczne dla zdrowia, rakotwórcze substancje. To właśnie te tłuszcze do
spółki z nadmiarem cukru powodują mikrouszkodzenia naczyń krwionośnych i podnoszą
szkodliwość cholesterolu, sprzyjając tworzeniu się blaszki miażdżycowej, co
doprowadza do zwiększenia ryzyka choroby wieńcowej serca, udaru czyzawału.
Tłuszcze zwierzęce powinny pochodzić
z dobrej jakości chudego mięsa i tłustych ryb. Dieta cukrzyka musi
obfitować w kwasy tłuszczowe omega-3, które działają przeciwzapalnie
i niwelują ryzyko schorzeń sercowo-naczyniowych. Dlatego jako dodatki do
dań na zimno powinny na stałe w niej zagościć oleje roślinne nierafinowane
tłoczone na zimno, np. olej lniany, oliwa, olej z kiełków pszenicy.
Błonnik roślinny to składnik mający „magiczną”
moc obniżania indeksu glikemicznego, gdyż spowalnia wchłanianie węglowodanów do
krwi. Dodatek błonnika do potrawy zapobiega skokom poziomu glukozy oraz
reguluje prawidłową przemianę materii (zapobiega zaparciom) i wspomaga detoksykację
organizmu. Włókno roślinne w diecie zapewniają pełnoziarniste produkty
zbożowe, otręby, zarodniki zbożowe oraz warzywa i takie rośliny, jak babka
płesznik czy ostropest.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz