W zaburzeniach psychicznych lęk różne przybiera
postacie i różne jest jego nasilenie. Najlepiej jest znany lęk nerwicowy.
Nie ma chyba człowieka, który by nie doświadczył tego rodzaju lęku,
przynajmniej na krótki okres Różne są rodzaje lęku nerwicowego. Najpowszechniejszym
jest nieokreślony niepokój: free floating anxiety. Trafnie lęk ten został
określony w starożytnej księdze medycznej Żółtego Cesarza jako „podobne do
choroby niespokojne napięcie”[1]. Nieokreślony niepokój nerwicowy polega bowiem
na odczuciu napięcia wewnętrznego, napięcia, które odczuwa się
w mięśniach, w narządach wewnętrznych i w psychice,
napięcia, które w słabym nasileniu jest nawet korzystne, pobudza bowiem do
aktywności, do większego wysiłku umysłowego i fizycznego,
a w większym natężeniu staje się paraliżujące. Człowiek taki jest już
niezdolny do myślenia, do podjęcia decyzji, czuje się rozbity, fizycznie
i psychicznie obolały; jest to rzeczywiście stan podobny do choroby, jak
słusznie w starożytnej księdze chińskiej określono.
Niepokój ten jest
bezprzedmiotowy; nie wiemy, czego się boimy, nie wiemy, co nam dokucza,
a jednak coś dokucza, chcielibyśmy wyjść z sytuacji, w której
się znajdujemy, swobodnie odetchnąć, ale nie wiemy, na czym jej zło polega.
Może więc zasadniczą cechą nieokreślonego niepokoju jest nieświadomość. Coś
zagraża, ale nie wiadomo co. Jest w tym niepokoju oczekiwanie przyszłości;
nie wiadomo, co ona przyniesie. W słabszym nasileniu niepokój taki zmusza
do podjęcia akcji, do wyjścia naprzeciw czasu przyszłego. W silniejszym
nasileniu człowiek nie ma już odwagi wyjść naprzód, cofa się, zamyka
w czasie teraźniejszym, a czas ten wypełniony jest niepokojem. Błędne
koło zamyka się; niemożność wyjścia naprzód, wydostania się
z „niespokojnego” czasu, zwiększa niepokój i czyni czas ten jeszcze
trudniejszym do zniesienia, paraliżując jednocześnie odwagę potrzebną do
wyjścia w przyszłość. ZOBACZ CAŁOŚĆ:
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz